بررسی اثرات سطح افشای داوطلبانه بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیران شرکت­­ها برای این­که سرمایه­گذاران را در مورد چشم­اندازهای آتی و اهداف و استراتژی‏های شرکت آگاه سازند، دست به افشای داوطلبانه اطلاعات می­زنند. ارائه­ی اطلاعات داوطلبانه مالی و غیرمالی در مورد شرکت باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش نقدشوندگی سهام و در نتیجه بهبود وضعیت مالی شرکت می­شود. از این رو در پژوهش حاضر، رابطه بین سطح افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی شرکت­های پذیرفته شده در بازار بورس تهران مورد بررسی قرار می­گیرد. در این راستا، تأثیر اندازه شرکت، اهرم مالی، قیمت و حجم معاملات سهام نیز کنترل شده است. برای اندازه­گیری متغیر سطح افشای داوطلبانه، از چک­لیست بوتوسان (1997) که توسط کاشانی­پور و همکاران (1388) تعدیل شده است، مورد استفاده قرار گرفت که شامل 71 شاخص در شش بخش کلی پیشینه اطلاعاتی، خلاصه­ای از نتایج مهم تاریخی، آماره­های کلیدی غیرمالی، اطلاعات بخش­ها، اطلاعات پیش­بینی و بحث و تحلیل مدیریت است. همچنین متغیر عدم تقارن اطلاعاتی با استفاده از مدل ونکاتش و چیانگ (1986) اندازه­گیری شده است. برای آزمون فرضیه­ پژوهش رگرسیون چندمتغیره با استفاده از داده­های ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته­های بررسی 122 شرکت در دوره زمانی 1382 تا 1390 بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی شرکت­های پذیرفته شده در بازار بورس تهران، رابطه معناداری وجود ندارد.